Jak przechytrzyć
zimowy sezon
i wspomóc
odporność?

Nieodpowiednia ilość snu może skutkować pogorszonym samopoczuciem, uczuciem zmęczenia, podenerwowania, pogorszoną koncentracją, rozdrażnieniem czy zaburzeniami pamięci.

Na dobry sen ma wpływ wiele czynników – ważne jest, by kłaść się spać o tej samej porze. W zasypianiu pomaga również odpowiednia temperatura w sypialni (idealna to 18°C – 22°C), wygodne łóżko i pachnąca pościel. Przed spaniem, szczególnie u dzieci, nie wskazane są słodycze, które dodają im energii. Dodatkowo pod koniec dnia należy znaleźć trochę czasu na relaks, odprężenie, wyciszającą zabawę.

Dodatkowo podczas wysiłku fizycznego m.in. zwiększa się ogólny przepływ krwi, przyspiesza się przemiana materii oraz mobilizuje układ immunologiczny. Wpływa to na obniżenie ciśnienia we krwi, redukuje masę tłuszczową czy obniża ryzyko cukrzycy.

Dobrze jest połączyć aktywność fizyczną z ruchem na świeżym powietrzu i „łapać” promienie słońca, dzięki którym w naszym organizmie wytwarza się witamina D, która pomaga w prawidłowym funkcjonowaniu układu odpornościowego.

Ważne jest, by nasze codzienne dania były urozmaicone i bogate w składniki odżywcze. Nie należy zapominać o surowych owocach i warzywach, które dostarczają nam m.in. tak cennej witaminy C (np. papryka, pomidory, brokuły, kapusta) oraz witaminy A (marchew, dynia).

Jednym z najbardziej dobroczynnych pierwiastków, o którym nie należy zapominać jest cynk. Wspomaga on prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Występuje w ziarnach zbóż ale najwięcej tego pierwiastka przyswajanego jest z białkowych produktów zwierzęcych (nabiał, czerwone mięso, drób).

Oprócz tego, co dostarczamy naszemu organizmowi w odpowiedniej diecie, należy pamiętać o tym, czego trzeba unikać. „wrogami’ prawidłowej odporności są m.in. kawa i alkohol.

Równie istotne w diecie są naturalne soki owocowe, które pomagają we wspieraniu układu immunologicznego. Te najbardziej ‘bogate’ w witaminy to m.in. sok z aronii, dzikiej róży, czarnej porzeczki, czarnego bzu.

Zalecany jest jedynie osobom całkowicie zdrowym. W czasie hartowania usprawniamy regulację cieplną organizmu dzięki czemu ciało staje się bardziej odporne na działanie szkodliwych czynników zewnętrznych.

Hartowanie powinno przebiegać stopniowo, aby przyzwyczaić organizm do tego procesu i jednocześnie nie narazić na zbytnie wyziębienie. Najlepiej zacząć od spacerów na świeżym powietrzu i co ważne, nie rezygnować, gdy temperatura jest bardzo niska. Osoby hartujące się już od jakiegoś czasu, mogą chodzić bosymi stopami po śniegu (jednak nie dłużej niż pięć minut), lub kiedy jest cieplej, po rosie – efekt będzie podobny. Zimą dobrym rozwiązaniem jest sauna, która usprawnia krążenie i wzmacnia odporność organizmu. Po niej należy wyjść na mróz (jeśli to możliwe), lub wziąć zimny prysznic. Latem można pływać w jeziorach, morzu, lub przechodzić się po strumieniu z zanurzonymi łydkami.

Można również rozpocząć proces hartowania w domu – chodzić po mieszkaniu boso, unikać przegrzewania, często otwierać okna, korzystać z letnich prysznicy (ważne, aby woda nie była chłodniejsza, niż 20°C). Należy pamiętać, aby nie przesadzać z procesem hartownia. Dreszcz, czy gęsia skórka to oznaki, że powinniśmy cieplej się ubrać